Sagnfræði í ljóðformi

Þau trylltu lýðinn í topplausri (glæsi)kerru
í Texasheimsókn og á þau skein sólin
Minntu mest af öllu á kvikmyndastjörnur
Árið 1963 og rúmur mánuður í jólin

Hann veifaði og flaggaði sínu fræga brosi
fögur Jackie í bleiku, á vinstri hönd
framhjá Dealey Plaza og Elm Street fóru
allt í einu allir störðu misstu önd...

Kennedy kippist til og heldur um hálsinn
höndin blóðrauð og augun þrútin
annað skotið hæfir hann beint höfuðið í
heilinn tætur og það vantar einn bútinn

Jackie hrópar og Hill hoppar inn í bílinn
hlífir forsetanum en hún reynir að stöðva
blæðingarnar og þau bruna á Parkland
forsetinn blóðugur með máttlausa vöðva

Klukkan er 13:00 og frá Parland tilkynnt:
,,Kennedy forseti er af skotsárum látinn"
Þjóðin hlustar og sem lömuð hún liggur
í losti uns hún brotnar, brestur í grátinn

Fréttirnar berast fljótlega landanna á milli
Það er íslenskur rigningardagur og rotinn
og enn rifja eldri menn og konur það upp
Hvar þau voru daginn sem Kennedy var skotinn

<>,,og allt stóð kyrrt um stund ...og allir misstu andann
...og vissu að þetta var einn af þessum dögum
þar sem allir muna hvar og með hverjum þeir stóðu
hversdagur sem til er í ótal ólíkum sögum".

Ég vil EKKI koma á framfæri þökkum til Bjartmars Guðlaugssonar, sem skemmdi þennan texta fyrir mér með lagi mjög svo svipuðu á sínum nýjasta diski - enda Bjartmar ,,ekki barnanna bestur". Þetta er kannski ekki besti texti í heiminum - en mér fannst skemmtilegra að hafa hann í ljóðformi en að endursegja þennan dag sem allir hafa heyrt um 9 þúsund sinnum.