Sumar og gleði árið 1995

Að vera 14-15 ára var mjög hressandi tónlistalega séð í mínu lífi og lífið allt auðvitað dásamlegt. Hardcore-ið hafi runnið sitt skeið og við tók blanda af Disco-House/Hip-hop tímabili sem reyndist ekki síður skemmtilegt. House-ið kom að sjálfsögðu fyrst og Hip-Hop-ið var til vara framan af, en tók síðan við þegar að fyrrnefnd stefna fór í lægð. Mitt félagslega líf beið reyndar mikinn skaða af þessu því að öll laugardagskvöld sat ég heima og hlustaði á The Chronic og síðan á Party Zone. Sagan hefur einhvernveginn haldið betur utan um hip-hop-ið en minna hefur farið fyrir sögu Disco-House... hver man ekki eftir The Bucketheads/MAW/KenLou/Nuyorikan Soul, Glenn Underground og DJ Sneak til að nefna nokkra eðalmenn. Það þarf að rifja þetta upp - ég þarf að komast yfir þessa dýrgripi aftur. PZ- topp 100 listinn getur komið manni af stað en svo þarf maður að grafa langt aftur í heilanum til að fikra sig áfram og allar ábendingar eru vel þegnar.

Ástæðan fyrir því að ég nefni þetta er að ég rakst á myndskeið með DJ Sneak frá því í vor og það er þannig með suma menn að þeir tapa sér aldrei - vita hvað virkar og DJ Sneak er með sitt gjörsamlega á hreinu. Hlustið á fyrsta lagið í syrpunni - þeir sem ekki fá takt í sig og sumargleðitilfinningu eiga hreinlega ekki möguleika á því að upplifa slíkt - árið 1995 er hreinlega mætt inn í stofu.

Er lífið ekki dásamlegt?