Úr öskunni í eldinn

Nú þegar að hlé hefur orðið á trúarbragðaumræðunni er rétt að snúa sér aftur að skotárásum á feminista. Þríeyki kjánaprika kom í Silfrið til að sína hvers vegna rótttækur feminismi mun aldrei ganga upp í nútímanum. Til þess þurftu þær ekki Andrés Magnússon, Guðmund Steingrímsson eða aðra þá sem pakkað hafa saman þessum bjánum og hlegið að þeim - ekki einu sinni Egill Helgson þáttarstjórnandi var með eistu í þessum þætti. Þetta var þægilegt drottningarviðtal en samt gátu þær ekki komið sínum málsstað þannig fram að einhver gæti tekið mark á honum. Horfið á þáttinn (síðasti liður, aftast) og hlæjið að því hversu slæmar þessar konur eru fyrir málsstað sinn og annarra kvenna.
Horfið á hvað þær verða glaðar þegar að bakgrunnurinn verður bleikur (tákn feminstafélagsins) en eru skömmu seinna farnar að bölva fæðingardeildinni fyrir að kyngreina með bleiku og bláu - er hægt að tala um annað en hálfvitaskap?

Nýjasta útspilið er svo punch line á fíflaganginn - ef að það skyldi nú vera karlmaður sem væri ennþá sammála nokkru af því sem þær hafa sagt. Verða konur landsins ánægðar þegar þessar kynsystur þeirra verða búnar að koma í veg fyrir að þær kaupi erótískt efni og/eða fylgihluti... nei, ætli það verði ekki komið annað frygðarhljóð í skrokkinn þá. Hvar endar þessi rannsóknarréttur nútímans? Þessi pistill er góður og þessi kætir einnig

Eiga þessar konur einhver fyrirtæki? Er hægt að láta hart mæta hörðu og sniðganga þau fyrirtæki og dreifa þeim boðskap um þjóðfélagið? Nú þarf einhver sem hingað sækir og vinnur í banka að upplýsa mig um slíkt, ef möguleiki er á. Ég hef ekki áhuga á að ýta undir lífsgæði þessarra kvenna.

Er lífið ekki dásamlegt?