Kreppumatur - uppskriftin að ánægjulegri kreppu

Íslensk og bandarísk stjórnmál í pistli að neðan.

Það er ánægjulegt að Keðjan sé komin aftur til starfa og ég ákvað að því tilefni að fara lengra með nýjasta pistilinn hans sem ber nafnið ,,Ég tek slátur".
Í þessum pistli leitar Keðjan aftur til fortíðar í gamla ósýnilega skruddu að nafni Aðgerðaráætlun í kreppu og kemst að þeirri niðurstöðu að slátur sé málið.
Slátur vekur hjá mér hlátur (þá grátur) og því ákvað ég að tímabært væri að leggja höfuðið í bleyti um það hvernig breyta mætti þessari ferköntuðu ónýtu Aðgerðaráætlunarskruddu og finna upp matarkreppuhjólið á stafrænu formi fyrir yngri kynslóðir og nútímann. Hér eru frumdrög sem ekki eru endanleg og húsmæður landsins eru beðnar um ráð fyrir piparsveina:

Fyrst af öllu ber að baka sínar eigin pizzur sjálfur, hveiti/heilhveiti, ger og vatn eru ódýr hráefni og það sama má segja um margar grænmetisvörur s.s. lauk, tómat (sem jafnvel má nota í heimatilbúna sósu) og muna að spara ostinn. Þannig er kostnaðinum haldið í lágmarki og færir pizzugerðarmenn vita að heimabakað er betra en heimsent.

Í annan stað ber að nefna þjóðarrétti annarra þjóða t.d. í austur Evrópu, á meðal þeirra Pierogi algjör óþarfi að fara í þorraviðbjóð þó að það sé kreppa, verum áfram alþjóðleg og flott.
Hér má sjá aðra þjóðarrétti og þá er gott að halda sig við þriðja heiminn þar sem notuð eru ódýr hráefni.

Í þriðja lagi er hægt að nota matarafganga gærdagsins með núðlum sem eru afar ódýrar (fyrir þá sem eru of pjattaðir til að borða sama matinn tvo daga í röð) - þá eru ótaldar núðlusúpur, núðlur í tómatssósu og aðrir núðluréttir.

Í fjórða lagi má poppa upp íslenskan kreppumat, lifur í indverskri sósu og hrísgrjón - herramannsmatur fyrir nútímafólk.

Í fimmta lagi: Kjötbollur úr farsi, það er töff og alvöru kartöflumús enda kartöflur ódýrar - sósan líka ódýr (vatn, laukur, teningur og krydd).

Í sjötta lagi er komið að tíma súpunnar. Súpur eru hollar og uppistaðan er vatn. Þær þurfa ekki endilega að vera humar, kjúklinga eða gúllassúpur (að ótaldri hinni íslensku kjötsúpu) það er líka hægt að búa til grænmetissúpu eða ávaxtasúpu. Hér eru nokkrar uppskriftir sem hægt er að prenta út og fara með í Bónus til að sjá hvaða grænmeti og ávextir eru á tilboði til að sem hagstæðast verð fáist fyrir súpulíterinn. Annað sem er gott við súpu er að hana má éta í marga daga án þess að þurfa að elda nokkuð annað.

Í sjöunda lagi geta menn svo bruggað sitt vín og bjór sjálfir, ef þeir treysta sér ekki í að vera edrú í lengri tíma. En best af öllu er auðvitað að sleppa víninu og gosi og nota vatnið sem er ekki eingöngu ódýrt og hollt heldur hentar líka öllum mat og er svalandi.

Í áttunda lagi nú þegar að hægjast fer á fólki að þá má baka allan andskotann og þá er ég ekki að tala um kleinur, piparkökur eða jólaköku heldur fjölmenningarleg brauð og hummus með. Heimatilbúið pasta er líka ódýrt, skemmtilegt og reynir á listræna hæfileika, gott til að sameina fjölskylduna (og þá má ekki gleyma pastasósunni ).

Segjum þetta nóg í bili, verum fjölmenningarleg og töff, við fáum líka nóg af þessum þorraviðbjóði hjá foreldrum, ömmum og öfum okkar á næstunni. Aðrar spennandi og alþjóðlegar hugmyndir eru vel þegnar.

Er lífið ekki dásamlegt?