Frelsi, til hvers?

Það fór eins og ég hafði sagt þann 3.mars síðastliðinn. Skrif Egils Helgasonar um trúleysi voru krufin til mergjar. Merkilegt annars sem kemur fram í umræðum (fyrir neðan greinina sjálfa á vantru.is) að Egill Helgason hafi látið fjarlægja athugasemdir þeirra vantrúarmanna á sinni síðu, sem voru einungis málefnanlegar af því sem þeir hafa sýnt. Mikið var frelsi einstaklingsins meira virði þegar dönsku blöðin birtu óþarfa myndir af Spámanninum Múhammeð - kannski að Egill sé sjálfdýrkandi öfga bókstafstrúarmaður, hver veit?