Er lífið ekki dásamlegt?

Hverjir ættu að hafa áhyggjur?

Hún var undarleg stemmningin á facebook þegar fréttir bárust af því að Davíð Oddsson hefði verið ráðinn ritstjóri Morgunblaðsins. Fólk sem tjáði sig skiptist í þrjá hópa: þann minnsta sem þurfti að tjá sig sérstaklega um að þetta myndi ekki hafa nein áhrif á sitt líf, þann næsta fylltu sjálfstæðismenn sem vörðu ákvörðun eigendanna og jafnvel bar á jákvæðni og þann stærsta sem telur að Davíð eigi enga samleið lengur með samfélaginu og höfðu greinilega einhverjar áhyggjur af þessu. En hverjir ættu raunverulega að hafa áhyggjur?
Annars vegar, hvenær gerðist það síðast að Davíð Oddsson opnaði muninn eða framkvæmdi einhverja þá aðgerð sem reyndist hreinlega ekki stórskaðleg fyrir Sjálfstæðisflokkinn (og reyndar þjóðina oft í leiðinni) - getur einhver svarað því? Hvenær gerðist það svo síðast að þessi sami maður opnaði muninn eða framkvæmdi einhverja þá athöfn sem reyndist Sjálfstæðisflokknum vel? Svörin við báðum spurningum er að sennilega eru að verða 10 ár síðan að slíkt gerðist síðast. Hvers vegna í ósköpunum ætti einhver temmilega heilbrigður hægri maður að fagna þessari ákvörðun? Hvaða hægri maður vill sjá heiminn sinn brenna?
Hins vegar, hvers vegna ættu vinstri menn að hafa áhyggjur þegar ofangreint er skoðað? Auk þess er fátt betur til þess kosið í því að þjappa (stundum sundurlausri) stjórn saman en utanaðkomandi ,,óvinur" á borð við Davíð Oddsson. Þar fyrir utan (ef eitthvað er að marka ríkisstjórnina um að aðgerðir séu handan við hornið við setningu nýs þings) að þá beina þessi tíðindi í smátíma athyglinni frá vandræðum hennar og alla gagnrýni frá Morgunblaðinu er nú hægt að flokka sem áróður óðs manns í hefndarhugleiðingum.
Fyrir frjálslynt fólk er þetta auðvitað nokkuð slæm tíðindi, eiginlega alveg ferlega slæm. Sérstaklega fyrir þau okkar sem viljum sjá Sjálfstæðislokkinn taka mýkri, frjálslyndari og Evrópusinnaðri afstöðu

Er lífið ekki dásamlegt?

Disease Of Conceit

There's a whole lot of people suffering tonight
From the disease of conceit.
Whole lot of people struggling tonight
From the disease of conceit.

Comes right down the highway,
Straight down the line,
Rips into your senses
Through your body and your mind.
Nothing about it that's sweet,
The disease of conceit.

There's a whole lot of hearts breaking tonight
From the disease of conceit,
Whole lot of hearts shaking tonight
From the disease of conceit.

Steps into your room,
Eats your soul,
Over your senses
You have no control.
Ain't nothing too discreet
About of disease of conceit.

There's a whole lot of people dying tonight
From the disease of conceit,
Whole lot of people crying tonight
From the disease of conceit,

Comes right out of nowhere
And you're down for the count
From the outside world,
The pressure will mount,
Turn you into a piece of meat,
The disease of conceit.

Conceit is a disease
That the doctors got no cure
They've done a lot of research on it
But what it is, they're still not sure

There's a whole lot of people in trouble tonight
From the disease of conceit,
Whole lot of people seeing double tonight
From the disease of conceit,

Give ya delusions of grandeur
And a evil eye
Give you idea that
You're too good to die,
Then they bury you from your head to your feet
From the disease of conceit.

Er lífið ekki dásamlegt?

Magnað

Mögulega það frumlegasta sem þú munt sjá í haust

(Gummi Jóh á heiðurinn)

Er lífið ekki dásamlegt?

Bob Dylan - Brownsville girl

Leonard Cohen - Famous Blue Raincoat

NO GODS NO MASTERS

Allir hugsandi menn eru trúleysingjar.
-Ernest Hemingway

Er lífið ekki dásamlegt?

Seinni hluti viðtals við Silju Báru Ómarsdóttur – Alþjóðasamvinna, samningaferlið við ESB og innlend stjórnmál

Hér er seinni hlutinn, fyrir síðari tíma sagnfræðinga.

Er lífið ekki dásamlegt?